Trinidad en Baracao

Goedemorgen/middag,

Inmiddels is het alweer zondag, de tijd vliegt.
Ik weet wederom niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik ben geeindigd met schrijven in Trinidad, dus vanaf daar maar weer verder.
Wat hebben we daar allemaal gedaan, we hebben heerlijk in het stadje rondgewandeld. Trinidad is een fijne, overzichtelijke en heel kleurrijke stad, allemaal straatjes, veelal met smalle stoepjes en keien als straat. We hebben woensdag heerlijk op onze schommelstoel voor de casa gezeten en gewoon mensen kijken, dat is zo mooi om te doen hier, konden we uren zitten genieten. Alleen Marilene had een soort hek voor de casa en het terrasje voor huis, waardoor wij soms net een stel aapjes in de dierentuin leken. Donderdag regende het de hele ochtend en regen betekent echt keiharde regen! Maar had ook wel weer wat. Wel besloten om naar het strand verderop te gaan en wij naar de bus, nou de bus van 13:00 uur zou om 14:00 uur komen en aangezien die bus ook niet kwam, waarschijnlijk door het weer zijn we met de taxi gegaan. Inmiddels was het droog en hebben we een fijne middag op het strand doorgebracht, stuk gewandeld, wat gezwommen, heerlijke pina colada gedronken en toen de lucht weer ontzettend donker werd zijn we met een ander stel terug gegaan. Zij hadden zo'n oude auto als taxi geregeld, prachtig om eens in te zitten, al zit het niet perse heel lekker.
Nog even voor de casa gezeten en onze overbuurvrouw een zeepje gebracht. Zo'n lieve vrouw, we zwaaiden en glimlachten altijd wat naar elkaar dus we wilden haar wat geven. Ze kwam gelijk met een cadeautje voor ons aan, zakdoekje met een borduurseltje, zo lief. Ze kon niet praten, dus ik moest Spaans liplezen en dat bleek niet heel makkelijk, haar man heeft wat uitgelegd, mooi momentje.

'S avonds bij hetzelfde restaurantje gegeten, waar we woensdag ook gegeten hebben, lekker eten, goede cocktails en hele vriendelijke mensen. Muziek door een jongen en meisje, prachtig en gezellig. Twee Duitse meisjes waren al voor de derde keer in Trinidad en op een gegeven moment stond iedereen in het restaurantje te dansen, dat ene Duitse meisje was echt een gangmaker, trok iedereen mee en was een fijn sfeertje.
Ondertussen regende het als een malle! We moesten er wel doorheen, maar naar 20 seconden helemaal zeiknat en koud. Maar was wel heel gaaf om door zo'n bui te lopen. Onze straat loopt wat af naar beneden, dat was dus echt helemaal een rivier geworden. We hebben de slippers maar uitgedaan, want de stroming was sterk en als je slipper gaat, vind je die nooit meer terug. Oversteken was nog wel een avontuurje, bijna tot de knieen in het water en dan merk je dat de stroming nog sterker is dan je denkt... Maar was bijzonder, snel warme douche en hup in bed, vrijdag vroeg op.

Vrijdag naar Santiago de Cuba, we hebben de hele dag in de bus gezeten! De rit zou 12 uren duren, maar uiteindelijk waren 14 uur later om 22:00 uur in Santiago de Cuba. De reis was op zich prima te doen, er waren genoeg stops en we zaten wel lekker. Uiteindelijk toen het eenmaal donker was, waren we er wel wat klaar mee, dan zie je niets meer en het laatste uurjte waren we er klaar mee. Ondertussen nog een buswissel gehad aangezien er problemen met de motor waren, maar verliep uitermate soepeltjes :-)
We werden weer opgewacht, beetje sneu voor de meneer die twee uur gewacht heeft op ons. Werden naar onze casa gebracht en welkom geheten door twee ontzettend vriendelijke mensen! Wel raar, we zouden hier maar één nachtje blijven, voelt gewoon een beetje jammer om gelijk weer door te gaan. Nog een sapje en wat fruit gekregen als welkom en gelijk weer op bed, zaterdag vertrek naar Baracoa, weer vijf (nou ja zes) uren in de bus, maar in Baracoa blijven we wat langer zodat het allemaal prima is. We gaan wel terug naar Santiago de Cuba om nog wat langer in de casa en bij Miguel en zijn vrouw in de casa te zijn en de stad te zien.

De reis naar Baracoa was heel mooi, zo groen en prachtig om de afwisseling oceaan, bergen en natuur te zien met af en toe een kleurrijk stadje tussendoor. Gister in 14:00 uur aangekomen en zelf op zoek naar een casa dit keer. We hadden een aanbeveling van de Duitse dames gekregen vandaar.
Normaal als je de bus uitstapt staan er veel mensen om de bus heen met fotokaarten van hun casa en iedereen wil dat je bij hun komt! Ook heel logisch. Iedereen mag hier een casa beginnen, maar dat is nog niet zo makkelijk. Wij betalen zeg maar 20/25 cuc per nacht per kamer (E 16 / E 20). Eerst dachten we, best makkelijk verdiend, maar iedereen die een casa heeft moet maandelijks 120/150 cuc (afhankelijk van hoeveel kamers je hebt) afdragen aan de staat, ongeacht of je gasten hebt of niet. Dat is dus nogal wat voor de mensen die geen gasten krijgen. Ergens zou je bij iedereen wel één nachtje willen blijven om zo iedereen tegemoet te komen, maar dat is ook weer niet echt te doen, jawel....ook weer wel, maar toch doen we het niet (raar genoeg). Ook moet men eind van het jaar nog een percentage betalen aan de staat. Elke persoon die in de casa verblijft wordt genoteerd in een boek, wij tekenen er dan voor en later komt een inspecteur het controleren, volgens mij wekelijks ofzo.

Baracoa is ontdekt door Columbus en werd 20 jaar later de eerste hoofdstad van Cuba, een paar jaar later werd Santiago de Cuba de hoofdstad en sindsdien is Baracoa lange tijd wat afgezonderd geweest. Het is echt een prachtig gebied met ontzettend veel natuur, de oceaan, regenwoud, bergen en veel flora en fauna (zegt men). Dat gaan we nog ontdekken. Morgen een wandeling door het regenwoud en dinsdag gaan we de berg beklimmen...ben benieuwd en lijkt me allebei erg mooi. Soms doen we zelf een ontdekkingstochtje, soms georganiseerd, morgen en overmorgen georganiseerd, ook wel fijn. Vanmiddag gaan we op pad ri een strandje wat ergens wat verborgen ligt. Maar staat in de lonely planet dus echt geheim strandje is het niet, haha..

We hoesten ons helemaal de rambam. Ik ben al sinds Vinales bezig en José hoest sinds een paar dagen ook behoorlijk. Zal wel door de airco in de bus etc komen. Gister zegt José, wanneer houdt het nou eens op, haha, en dat terwijl ze pas net begint... ;-) Verder zijn we al behoorlijk gehavend, de open plekken op José haar enkels zijn bijna dicht, onze billetjes (nog van het paardrijden) zijn bijna geheeld, de schrammen van de stenen in het water helen. De zonne-allergie heeft zijn hoogtepunt gehad, José heeft inmiddels bultjes op haar rug, de muggen spelen drie op een rij op mijn rug en hatsjoe! Haha en toch hebben we vooral lol en boeit alles niet zoveel, alles komt en gaat, ontstaat en vergaat (toch nog wat geleerd vorig jaar in Maleisie).

Gister waren we op zoek naar water...uiteindelijk kwamen we in een andere winkel terecht hebben we allebei ....schoenen gekocht! Haha verrassend he!
Het eten gister was ik iets minder te spreken over. De soep zag eruit als kerriesoep maar bleek naar een paar happen vissoep te zijn, ik heb het even geprobeerd, maar ben er maar snel mee opgehouden. De kip was ook niet mijn favoriet. José zei op een gegeven moment "je gezicht...haha, hou toch op als je het niet kan eten", dus dat heb ik maar gedaan. Wel wat rijst en groentje gegeten en natuurlijk de overheerlijke bananchips. Toch geen honger gehad, mss vult zes happen vissoep wel heel goed.

Weer heerlijk geslapen vannacht en vanmorgen fijn ontbijt op het dakterras! Het leven is goed.

Het zit er weer op! Zo nog wat foto's proberen te plaatsen en dan lekker wandelen.
Tot later,
hasta la vista!!!

xx Rolien