Koh Lanta

Hallo hallo,

Weer even een berichtje uit het prachtige Thailand. We zijn momenteel op Ko Lanta, een eilandje aan de westkust van Thailand. En het is me hier toch genieten en ontspannen en fijn en relaxt. Het eten is heerlijk, de zon, de temperatuur van de oceaan, onze kamer, het gezelschap, alles is top! Zonet liepen we een eet-tentje in, hoorden we muziek van Doe Maar, dat was een beetje apart en leuk tegelijk. Bleek dat de Nederlandse eigenaar in de tuin aan het werk was en dat dus graag doet onder het genot van Doe Maar, begrijpelijk.

Even terug naar eerder. Ik ben de dagen een beetje kwijt, dus ik kan nu al vertellen dat het een onsamenhangend verhaal gaat worden, meer anekdotes dan een goed gestructureerd geheel ;-)
Vanaf Chang Mai vlogen we op Surat Tani. Halverwege vroeg ik Remco of hij Bangkok al had gezien, toen we naar buiten keken vlogen we er net overheen. Mooi gezicht zo'n grote stad vanuit de lucht. Ons plan was om in Surat Tani een toertje te regelen naar Kaoh Sok en dan door naar een eilandje. Daar is iets misgegaan. In Surat Tani bleek het nogal lastig te zijn om een toertje te regelen of een hotel te krijgen. Engels spreken bleek ook niet voor iedereen weggelegd, toen Remco cola bestelde begreep het meisje het niet eens... Er was wel een toertje te regelen, maar veel te duur en niet met de activiteiten die wij op ons programma wilden. Uiteindelijk hebben we via de lonely een hotel gevonden. We wisten welke kant we ongeveer op moesten en daar hebben we ons heen laten brengen door een soort tuktuk, maar dan anders. Lag behoorlijk buiten de stad en een toertje regelen zat er dus niet meer in. We hebben besloten om gelijk naar een eilandje te gaan. Het hotel was niet je-van-het. Prima kamer dat wel, met een enorm groot bed. Als je het over kingsize hebt, dit was er een!! We hadden wel met z'n vieren erin gekund, heerlijk geslapen. Het ontbijt en het personeel was mwah. Volgende dag met de taxi naar het busstation, wat gewoon een straatje was, waar een hokje was waar we konden wachten op een bus. Iets verder was ook een hokje en daar boden ze dezelfe reis voor E 3,-- pp meer aan met een minivan, onze keus was snel gemaakt.
Mooie reis naar Krabi gemaakt, het vaste land van Oost naar West overgestoken. Daar aangekomen, op een echt busstation, ticket naar Koh Lanta geregeld. Je wordt weer begeleid naar een busje en een mooi ritje van 2 uur en 2 keer met de bus op een ferry later waren we op Koh Lanta. Er was ons niet gevraagd waar we afgezet wilden worden en na een tijdje had ik wel het gevoel dat we iets tegen de chauffeur moesten zeggen. Maar aangezien we volledig ingebouwd waren door tassen konden we de chauffeur niet bereiken. We hadden een naam van een hotel, dus via het meisje voor ons de chauffeur ingelicht, en hij stopte gelijk. En dan ook nog eens precies bij het juiste hotel. We hadden het geen minuut later moeten melden. Wij opgetogen het busje uit en het straatje in, waar een bordje "close" hing, maar wij er uiteraard vanuit gingen dat dat niet voor ons gold...Wel dus, er was een man aan het werk en die riep Close close, low season. Oke, dicht dus. Wij terug naar de weg, een eettentje opgezocht en via wifi een alternatief gezocht en gevonden "Good days". Een mooi resort met uitzicht op de oceaan. Kamers vanaf 500 tot 1200. Wij wilden voor een kamer van 700 gaan. Maar eerst liet meneer ons de dure kamer zien en we waren een beetje verkocht. Dus de dure kamer genomen voor een nachtje en de dag erna zouden we verhuizen. Dat is dus niet gebeurd. We kregen de sleutel van de nieuwe kamer en die was best achteraf, tussen de bomen, zonder klamboe en gewoon niet zo. Dus Jonker in de onderhandeling. Voor 1000 mochten we in onze vette kamer blijven, nog steeds veel geld, maar ach. Het is wel heel fijn thuiskomen elke keer en we hebben echt het mooiste uitzicht.
Er loopt een oude man rond, wij denken de eigenaar, hij spreekt geen Engels, maar is zo vriendelijk en straalt ontzettend veel rust uit. De andere "knakker" die er rondloopt hebben we iets minder mee, onvriendelijk en niet echt behulpzaam, maar ach, dat is zijn probleem.
Het stadje is erg rustig qua toeristen, het is echt low season, maar dat is prima.

Ik vertel weer te uitgebreid...zal iets korter proberen.
Zaterdag hebben we een scooter gehuurd. Ik vind dat altijd een beetje spannend. Want als je valt en je met je korte broekje aan het asvalt raakt, tja, lijkt me pijnlijk. Remco reed echter uitermate netjes en voorzichtig. En na een half uurtje was mijn angst weg en was het alleen maar mooi. Je ziet zoveel meer van het eiland. Tanken gaat via een apparaat aan de weg, je doet er een briefje in van 20, 50 of 100 bath en dan kan je voor zoveel tanken, werkt prima. Je kan ook flesjes kopen met gasoline erin, handig voor onderweg.
Bij de zonsondergang spraken we onze Duitse buurman. Ook zij hadden een scooter gehuurd, maar zij waren wel onderuit gegaan. Het levert inderdaad de schaafwonden op die ik me had ingebeeld... Ben ik blij met zo'n keurige chauffeur die weet dat hij niet onverwacht moet remmen als er zand op de weg ligt.
Onderweg kwamen we een paar apen tegen, altijd gaaf om te zien. Remco had ze nog nooit in het wild gezien, dus mooi om mee te maken. En dan blijkt dat ik een beetje verwend ben :-(, ik denk oh een aap... Al vind ik het ook nog steeds wel een mooi gezicht, op een afstandje... want vertrouw ze nooit echt.

In het stadje waar je aankomt met de ferry heeft Remco een pak laten opmeten en ik een bril besteld, morgen kunnen we beide ophalen. Ben erg benieuwd. Vooral het pak op maat bestellen was echt heel leuk om mee te maken. Hij mocht de stof, de kleur, de vorm uitzoeken en toen ging de meneer opmeten. Eerst nog even een kleine prijsonderhandeling, maar dat ging behoorlijk vlot. Gister heeft hij het eerste pasmoment gehad, de broek was al bijna klaar, det blouse helemaal en het jasje gedeeltelijk. De man die het jasje maakt had, kwam hem brengen en met spelden en alles aan de slag om de lengte en de omvang juist te krijgen. Het zag er nu al heel goed uit. De broek moet onder nog wat smaller, de blouse was al perfect. Remco heeft bij de blouse gekozen voor een ander stofje aan de binnenkant van de hals, en bij de mouwomslag, heel gaaf geworden. Dus gister gelijk nog maar een blouse besteld. Die prijsonderhandelingen waren iets lastiger. Ging tussen mij en de verkoper. Remco vond het uiteraard al lang goed, maar ik hou zo van het spelletje. Hij schreef zijn prijs, na enige onderhandelingen al op, en zei "zo boss". Dus ik heb hem even uitgelegd wie de baas is en uiteindelijk toch die 50 baht eraf ;-) Het ging om E 1,50, maar dan is het meer principe van beide kanten, dus met een grote glimlach hebben we onderhandeld.

Mijn bril was ook snel geregeld, zelfs daarin was te onderhandelen... Ben echt heel benieuwd. Het was niet echt heel goedkoop, bij Hans A had ik minder betaald, maar deze is (volgens mij) wel heel leuk. Na het opmeten, ging de mevrouw (met snor) tegenover me zitten en met rode stift werden er lijntjes op het glas getekend, het zal wel goedkomen.
Ook hebben we die dag een duik-/snorkeltrip geregeld voor zondag. Was al met al dus een behoorlijk duur dagje.

Gister werden we rond half 8 opgehaald bij de weg en zijn we naar het stadje gebracht. Daar werden de duikinstructeurs en de duikers aan elkaar voorgesteld. Omdat Remco eerst een refreshduik wilde doen, kreeg hij een instructeur alleen. Ideaal.
Het was sowieso uitermate goed geregeld, een instructeur op 2 mensen. De snorkelaars, ja ik ook, hadden ook een eigen instructeur. Dat is op zich heel leuk want dan kan ze je wat aanwijzen wat je waarschijnlijk zelf gemist zou hebben, maar om de hele tijd met een groepje bij elkaar te zwemmen en niet even ergens blijven hangen, vond ik iets minder. Ik kan normaal gesproken best een tijdje dobberen boven een paar prachtige vissen die aan het eten zijn, gewoon kijken en niets doen, maar dat was nu niet echt zo.
Ik heb wel genoten hoor, maar ik heb het zoveel mooier gezien... We hebben wel veel gezien, en ook twee soorten (ongevaarlijke haaien). Remco heeft heel erg genoten. Het duiken ging erg goed, hij heeft veel gezien en voelde zich volledig op zijn gemak onder water. Fijn. Ik vind nog steeds dat ik het eens moet gaan leren, maar waar en wanneer weet ik nog niet.

Hier zijn best wat muggen die ons soms tot last zijn. Na het douchen is het dus eerst aftersun en daarna een verse lading deet erop, dat helpt het best. Mss kan iemand aftersun inclusief Deet ontwikkelen, lijkt me meest praktisch. Soms ben je even ondoordacht en dan ben je gelijk weer te pakken genomen. De meeste bulten zijn oke en met een prikwegstift snel onder controle. Af en toe heb ik er echter een hele grote bulten tussen zitten. Dat heb ik een keer eerder gehad in Maleisie. Maar dit keer een paar tegelijk. Eerst een ter grootte een tennisbal op mijn been en daarna kreeg ik dikke uitstekende bult op mijn bil, die werd later dus ook uitgebreid groot en hard en dik. Ik weet niet of het dan een ander soort mug is ofzo, maar die bulten zijn behoorlijk raar. Je hele huid is warm en trekt dan ofzo. Maar ze zijn ook wel weer weg binnen een dag, dus het valt alles mee.

Oh ja, toen we hier aankwamen hebben we de mooiste zonsondergang ooit gezien, zo overweldigend. Eerst waren we al helemaal van oh wat mooi en foto's maken, maar toen de zon eenmaal onder was, kleurde de hele lucht diep rood. Zoveel kleuren, zoveel prachtige kleuren, zo mooi. Keek je links was de lucht blauwig, voor je diep rood en oranje en rechts ging het over in diep donkerblauw. Daar onweerde het ook. Nou ja, het is niet goed te omschrijven, dat snap ik, maar het was gewoon heel mooi, dat wilde ik even kwijt. Nu zitten we ook steeds klaar voor de volgende zonsondergang en ze zijn de avonden erna ook heel mooi geweest, maar niet zo mooi als de eerste keer. Ik zie dat ik ook niet meer te lang moet typen, we moeten op tijd klaar zitten op onze boomstam.

Remco heeft net onze vlucht ri Krabi-Bangkok geregeld, gewoon weer met het vliegtuig, omdat het kan. Laatst op het vliegveld stonden we in een rij met daarboven een bordje "priesters en monniken eerst", grappig toch. Maar aangezien die er niet waren, werden wij gelukkig ook geholpen.

Dit mag ik eigenlijk niet typen...maar het is te grappig om niet te vermelden.
Normaliter hebben vrouwen soms last van mannelijke aandacht, hier is het een paar keer andersom geweest. Dat de mannen tegen Remco zeggen "you handsome". Laatst werd hij er daadwerkelijk ongemakkelijk van. Eerst moest ik er wel om gniffelen, maar vond het ook wel een beetje sneu, hihi. En ach de mannen hebben gelijk, dus dat mag wel eens gezegd worden. Oh ja, ook hilarisch, wij liepen laatst een reisbureautje in, was een persoon achter de balie, dus ik vroeg Remco "man of vrouw?". Was wel een man, maar een nogal vrouwelijke man, met veel make-up. Hij moest even zijn vriend roepen om onze vraag te beantwoorden, die kwam met een handdoekje omgeslagen net uit de douche en was bijna net zo vrouwelijk, het kan allemaal hier bij de reisbureautjes.
Ook zoiets, waar wij nu achter de computer zitten, kreeg een jongen net (achter onze rug) een behoorlijk tip van moeders, raar om bij te zitten.

Nog zoiets, zoals vrouwen in Nederland soms ladingen make-up opsmeren om bruin te lijken, doen de dames hier dat met witte make-up. Zo lijken ze lichter. Vaak ook, net als in Nederland, alleen het hoofd en de nek niet, blijft in beide gevallen een apart gezicht.
Bij mannen zie je hier regelmatig dat ze een lange nagel hebben, meestal de pink. Dat schijnt te betekenen dat je geen arbeid verricht met je handen, soort van status. Ook hebben de heren hier soms een moedervlek met daaruit lange zwarte haren. En lang is dan ook echt 5 cm of langer. Dat heeft iets heiligs volgens mij, het is iig heel belangrijk voor de heren.

Het is bijna tijd om te gaan, ik vergeet weer van alles... echter, de zonsondergang roept.

Tot gauw, de tijd gaat nu snel.

Dag dag
xx Rolien (en Remco)