hallo

hallo,

Bedankt voor al jullie reacties, erg leuk om weer te lezen.

Ik ga nu ook weer even een verhaaltje typen.
Vorige week zaterdag hebben we Daisy, Angela en Gea naar het vliegveld gebracht en uitgezwaaid. Heel apart om nu niet meer de Big 5 te zijn,maar de small 2....

Nadat we de dames hebben weggebracht zijn wij in een matatu gestapt en teruggegaan naar Eldoret. De reis verliep voorspoedig. In Eldoret een paar boodschappen gedaan, even snel mijn vriendje gebeld en weer door naar Tendwo. Via via hadden we vernomen dat het de hele week behoorlijk had geregend dus wij zagen alweer een wandeling in het vooruitzicht.... maar we hadden erg veel geluk. De chauffeur twijfelde op een gegeven moment wel of hij langs een modderig gedeelte kon, maar een andere man is verderop gaan staan en heeft ons erover heen geleid. We hebben maar even geapplaudiseerd voor de driver, geeft die man ook weer een positief gevoel. Elke keer als iemand iets goed doet of zegt, iets negatiefs toch een positieve draai geeft, krijgt die persoon van ons applaus en "joehoe geroep". En het werkt, men moet er van lachen, hihi.
We hadden extra veel geluk aangezien we voor het huis werden afgezet en niet in het centre. Maar toen vroeg de collecter wel meer geld natuurlijk. We hebben niet extra betaald, want als je dat een keer doet vragen ze steeds meer.
Weer "thuis" lekker macaroni gegeten en vroeg naar bed gegaan.

Zondagochtend kleren gewassen en 's middags naar het tehuis. Er zouden vier nieuwe kinderen worden gebracht. Toen we er kwamen waren en twee nieuwe meisjes, Ireen van 13 en Mercy (de derde) van 12.
Ireen is de zus van Lydia, die er ook woont. Ze hebben vorig jaar een zusje verloren en er is nog een zusje maar die woont bij een tante.
Ik vond het erg mooi te zien hoe de kinderen met elkaar omgaan. Ze werden gelijk opgenomen in de groep, natuurlijk waren ze wel wat verlegen, maar het viel zo mee.

Op de terugweg begon het enorm te regenen en onweren. We zijn helemaal natgeregend. Naar het huisje moet je eerst van een heuvel af en dan weer een heuvel op. Dat was dus glibberen geblazen en heb mijn slippers maar uitgedaan en lekker met de blote teentjes door de modder.

Toen we aan de warme chocolademelk zaten stonden de jongens opeens op het erf. Ze kwamen het stapelbed van Ariette halen. Een van de nieuwe jongens was er ook bij, Mozes. Een kien jongetje van een jaar of 11. Hij heeft een tweelingbroer, maar sinds hun ouders zijn overleden wonen ze niet meer samen. Als er weer een plaats vrijkomt, zal de tweelingbroer waarschijnlijk ook komen.
Na het bed uitelkaar gehaald te hebben vertrok de hele stoet met stukken bed op hun schouders. Een mooi gezicht, en ze waren allemaal zo stoer.

Maandag zijn we naar de kleuterschool en de basisschool gegaan om wat zaken te regelen. De nieuwe kinderen aanmelden, lijst opvragen met nog te betalen schoolgeld etc.
Daar hoorden we van de hoofdmeester dat een van "onze" kinderen ziek naar huis was gegaan; hoofdpijn en hele zere benen. Dat schijnt een teken van malaria te zijn, dus wij op naar het kindertehuis. Daar hoorden we van Rose dat het om Evans ging en hij inmiddels naar de kliniek was.
Eind van de middag zijn we nog even langsgegaan en toen ging het gelukkig al beter, hij heeft medicijnen gekregen en knapte goed op.

Aangezien de weersvoorspelling slecht slecht slecht was en we dus geen werk in Tendwo konden verrichten hebben Ariette en ik besloten om een paar dagen weg te gaan naar Turkana.Dat is een gebied boven in Kenia, waar de mensen van de Turkanastam erg mooi versierd zijn en de omgeving dor en droog schijnt te zijn.
Dinsdag vertrokken we naar Eldoret. Daar hebben we onze bagage bij de familie Kangogo neergezet, dat zijn vrienden van Atiette en volgens haar zijn we daar altijd welkom en mogen we daar altijd blijven slapen. We werden idd erg spontaan ontvangen en we kregen een kamer waar we onze spullen neer konden zetten. Toen de stad ingegaan om daar eerst inkopen te doen voor het weeshuis. We hebben dekens, lakens en schoolkleding voor de nieuwe kinderen gekocht en verder grote voorraden wasmiddel, bakboter, bloem, zout, extra bestrek, grotere pannen etc. Al met al kostte dat zo'n E 250,-- een aanzienlijk bedrag dus, maar soms is dat nodig.

's avonds rond een uur of 21:30 gegeten, dat schijnt normaal te zijn bij de familie, en we hebben heerlijk gegeten.

Woensdagmorgen zouden we om 8 uur vertrekken, maar zoals gewoonlijk regende het weer keihard en we hebben de bui dus maar afgewacht. Rond 10 uur zaten we in een matatu richting Kitale, van daaruit gaan de bussen naar Lodwar. Ons werd om 12 uur verteld dat de bus rond 13:30 zou vertrekken. Dat werd natuurlijk 15:30 uur, maar ja we blijven lachen. De bus was behoorlijk krap, en al snel hadden we contact met twee jongens schuin voor ons. Ze kwamen uit Nairobi en moesten voor werk naar Lodwar.

De busrit verliep voorspoedig, ook wel eens leuk voor de verandering. Maar....uiteraard kwam er een gedeelte waar de weg door de regen slecht was. Daar stapten veel mensen uit en een aantal kwamen terug met een verhaal dat ze geweerschoten hadden gehoord. Of dat ook zo is weet ik niet, maar deze weg schijnt soms gevaarlijk te zijn en als bussen stilstaan zijn ze een gemakkelijk doelwit. Moet zeggen dat ik best de kriebels kreeg en heb toch mijn geld, paspoort, ticket en ring maar in mijn bodybelt heb gedaan. Gelukkig was het leger er om de alles goed te laten verlopen. De bus kwam door het water heen en zo'n half uur later was het weer raak. Maar toen moesten we allemaal uitstappen en een stuk lopen. Ook best eng, in het donker mensen die roepen "mzungu go go go", maar wij en de bus bereikten weer veilig de overkant, wel behoorlijk vies en nat, maar maakt niets uit. Rond 00:00 stopte de bus weer en ja hoor, gewoon een stuk weg weg. De rivier was te sterk geweest en heeft een stuk weg weggeslapen. De oplossing was over de rotsen de rivier over en in de bus die vanuit Lodwar kwam overstappen en de mensen vanuit Lodwar in onze bus. Op dat moment had ik het wel even gehad en ging ik liever terug maar onze twee nieuwe Keniaanse vrienden zeiden dat alles goed zou komen en dat teruggaan ook niet echt een optie was. Dus uiteindelijk toch besloten door te gaan. Alle bagage moest ook overgeladen worden en rond 3 uur vertrokken we weer vol goede moed. De reden waarom ik eigenlijk niet zo graag doorging was omdat we midden in de nacht zouden aankomen en de kans op een slaapplaats niet groot zou zijn.
Uiteindelijk kwamen we om 4:00 aan en de jongens zijn met ons meegelopen naar een hostel. Daar zat een watchman met een speer en die begreep er helemaal niets van en was niet erg welwillend. Dus uiteindelijk maar met de jongens mee gelopen naar het huis van de broer van een, daar een kopje thee gedronken. Er lagen 2 matrassen op de grond en er sliepen drie mensen, de hulp, het zusje van de jongen en een klein jongetje. Wij mochten ook plaatsnemen. Eigenlijk wilden we niet op dat vieze matras op de grond liggen, maar om niet onbeleefd te zijn, zijn Ariette en ik onder de klamboe gekropen en de andere drie samen in een bed. De jongens sliepen in het huis van de broer.
Het was een beroerde nacht. toen we thee dronken zagen we kakkerlakken en salamanders lopen, eenmaal in bed met het licht uit hoorden we een geknaag, ieuw. Maar uiteindelijk toch een uurtje geslapen en waren blij toen we het bed uitstapten. We hebben daar zelfs een ontbijt gehad, zo lief allemaal en toen zijn we naar het hostel gelopen.
Ik hoor sommigen van jullie (vooral mem) denken, dat doe je toch niet!!! En nee normaal gesproken zou ik dat ook nooit doen, maar op straat hangen is in zo'n stad ook geen optie en aangezien de jongens eerst meeliepen naar het hostel en omdat we daar niet terechtkonden pas aanboden met hun mee te gaan, vertrouwden we ze.
Donderdag hebben we de stad verkent en allemaal erg mooie mensen gezien. Helaas willen ze daar niet dat je ze op de foto zet, of je moet er voor betalen en dat vind ik zo'n onzin. Dus ik heb maar een foto en die heb ik stiekem gemaakt, haha.Donderdagmiddag even bijgeslapen en 's avonds onze nieuwe vrienden op een colaatje getracteerd.

Vrijdag een wandeling gemaakt naar de rivier en daar lekker op een steen gezeten. We hebben eigenlijk niet zoveel gedaan maar dat was ook wel eens lekker voor de verandering. Vrijdagavond zouden we de bus terug nemen van 19:00. De bus werd echter eerst nog even gerepareerd en rond 22:00 zijn we vertrokken. We waren bang dat we op dezelfde punten vast zouden komen te zitten, maar nee...we sjeesden over langs. Maar we juichden uiteraard weer te vroeg, rond 00:00 stonden we weer voor een modderpoel, waar al een hele file vrachtwagens voor stond te wachten. Wij, al ervaren, dachten mooi dan ruilen we hier weer van bus. Maar de bus aan de andere kant zat vast en de meeste mensen hadden zoiets van als de zon opkomt zien we wel verder. Dus de nacht staand en hangend tegen een vrachtwagen doorgebracht. Eigenlijk was het wel heel gezellig toen we eenmaal over de slaap heenwaren.
Nadat we rond 7 uur vertrokken nog stilgestaan achter een gekantelde vrachtwagen met kippen, maar we zijn aangekomen en wel om 16:00 in Eldoret. Daar mijn moeder gebeld voor haar verjaardag en toen weer naar de Kangogo's. Daar met de hele familie gekookt en lekker gegeten. Het was een gezellig gebeurtenis.

Zondag eerst weer kleren gewassen en 's middags een wandeling gemaakt en op zoek geweest naar bomen en planten voor het kindertehuis. We hebben mooie dingen gezien en Ariette gaat er binnenkort heen met een auto om spullen te halen.

's avonds zouden de buren van de familie komen om met z'n allen te bidden. Nou echt wat voor mij.... Flauw. Maar we konden er niet onderuit, dus hebben er gezellig bijgezeten. Eigenlijk was het wel heel grappig, want de preker deed het heel leuk en vertelde mooi verhalen, maar toen iedereen luidop ging bidden dacht ik wel 'tjong'. Het zingen was erg mooi en klonk fantastisch. Daarna met z'n allen thee gedronken en mandazi's gegeten. Rond 21:00 waren ze weg en hebben wij opgeruimd en nog even gezellig gezeten.

Morgen gaan Ariette en ik naar Iten om daar een homebaseskid op te zoeken op school. Het meisje wordt gesponsord vanuit Nederland en ze moet even een tekening of brief maken om aan haar sponsor te sturen. Woensdag vertrekken we naar Kisumu, dat is vlak bij Lake Victoria. Zoals jullie kunnen lezen gaan we dus niet terug naar Tendwo. Ariette maakt de laatste klussen af en zorgt dat de solar etc. wordt gekocht en geinstalleerd. Volgende keer zal ik jullie een overzichtje sturen met wat er met het geld wat iedereen heeft gestort is gebeurd en waar het aan uitgegeven is en zal worden.

Vrijdag gaan Ariette en ik naar Nairobi en zondag komt Eelke!!! Jippie, en dan lekker samen rondreizen.

Nu nog een kort lesje Swahili
Hoe gaat het - (h)abari
(heel) goed - mzuri (sana)
tot ziens - kwaheri
welkom - karibu
dank je - asante
we gaan - twende
ga weg - twenda
wegwewezen - toga toga (he Daisy)
sorry - pole
rustig aan - pole pole
schiet eens op - araka araka

Het mooie is dat je het net zo uitspreekt als dat je het schrijft.

Hier geeft men elkaar altijd een hand als ze elkaar groeten. Om respect voor de ander te tonen leg je je linkerhand op je rechterarm als je een hand geeft. Er is een (ongeschreven) regel dat vrouwen dat bij mannen moeten doen, maar daarvoor ben ik iets te geemacipeerd.kinderen moeten het bij volwassen doen. Wel doe ik het bij sommige mensen. Maar ik vind het heel vervelend dat sommige Keniaanse vrouwen het bij mij doen, maar ja....

Het is weer een enorm lang verhaal geworden, hoop dat het een beetje makkelijk wegleest.

tot heel snel allemaal

Liefs Rolien