We zijn onderweg

Wel hallo,

Vandaag is het dinsdag en midden in de woestijn kom ik een computer met internet tegen.
Ik was vooral blij omdat ik gister een heel verhaal had getypt en dat opeens, ondanks de knop versturen in te drukken, niet op de site terecht is gekomen. Nu blijkt het er gewoon nog te staan....zucht van verlichting

Mijn eerder getypte verhaal:
Oh men....ik weet niet of dit wel wat wordt. Ze hebben de letters hier anders geplaatst, dan is het fenomeen blindtypen opeens een handicap. De z is een w en andersom, de m staat opeens naast de l...help.
Ik ben geholpen inmiddels. De jongen van het internetcafe heeft de toetsen weer "normaal" gemaakt, hij stond ingesteld op Arabisch.

Ik heb niet veel tijd, komt het al bekend voor van mn vorige verhalen...?

Waar moet ik beginnen? We hebben al zoveel gezien en gedaan en dat terwijl we nog maar zo kort onderweg zijn.

Vrijdag zijn we rond middernacht aangekomen in Casablanca, alles is voorspoedig verlopen, de gids (Hassan) stond klaar en we hebben kennis gemaakt met de groep. In totaal zijn we met 7 personen, Hassan en Azis, de chauffeur.
Het hotel in Casablanca was goed te doen, daar waren de meningen over verdeeld, maar ik ben een stuk minder gewend en als je me hier een bed en lauw water geeft ben ik snel tevreden.
Marie en ik zijn gelijk in bed gekropen, inmiddels drie uur in de nacht en de wekker stond alweer om zeven uur. Ja hoor, vijf uur....de wekker! Marie was vergeten de tijd op haar telefoon te veranderen, maar geen probleem, lekker idee om nog 2 uur door te kunnen slapen. Echter, daar was het.....gezang, de moskee naast de deur. We hebben er om gelachen en aangezien het maar een paar minuten duurde toch nog goed geslapen.

Vanuit Casablance zijn we vertrokken ri Fes. Ondertussen hebben we al veel gezien en dat kan ik niet allemaal opschrijven, zoveel en zo overweldigend allemaal.

Momenteel zijn we dus in Fes, een van de Koningssteden. Hier slapen we in totaal 3 nachten. En dat is goed te doen, het bed is heerlijk, de douche warm en het ontbijt zeer uitgebreid. Gister en vandaag waren erg drukke dagen. We hebben gister door de Medina (het oude stadgedeelte) van Fes gewandeld en daar was teveel te zien, allemaal oude ambachten, mooi mensen, smalle straatjes, kleurrijke winkels, fruit, vlees, (een kamelenhoofd...), vis, alles gewoon.
In de Medina in Fes zijn meer dan 365 moskeen, ongelovelijk toch!
Als je in die straatjes loopt, moet je vaak aan de kant omdat een ezen je tegemoet komt of een paard volgeladen. Raar hoe normaal je zoiets eigenlijk vindt.
Verder hebben we nog veel gezien, paleisen, de stad vanaf een heuvel, jeetje, ik weet het gewoon allemaal niet eens meer. Ben nu al blij dat ik elke avond toch schrijf. Daar had ik eerst niet echt zin in en het lukte ook niet, maar ik merk nu al dat we zoveel indrukken krijgen dat de anderen al dingen vergeten en onrustig slapen etc. Daar heb ik dan weer geen last van, aan de andere kant, ik slaap altijd.

Vandaag naar Meknes geweest en nog meer plaatsen, maar dat zal jullie niet veel zeggen. Het is allemaal zeer indrukwekkend.

Merk wel dat ik nu toe ben aan de natuur. We lopen al dagen door prachtige oude steden, zien veel en genieten, maar nu heb ik ruimte nodig.

Morgen vertrekken we naar ri woestijn. Wordt een erg lange rit, zo'n 500 km denk ik. Maar de vergezichten zijn zo mooi, dat zelfs dat een feestje is. En zo niet, even muziekje op, boek lezen, praatje hier, slapen, wij komen de tijd wel door.
Dan nog een nachtje een hotel en dan de kameel op en de woestijn, daar gaan we dan slapen. Volgende dag terug per kameel en op naar de kloof! Klinkt mij allebei erg fantastisch toe en kijk er naar uit. Daarna Marrakech, 5-daagse wandeltocht etc, maar verheug me eerst op wat nu gaat komen.

Het is zonde dat ik niet meer kan vertellen over wat we allemaal zien, maar dat komt later, echt! Bij de foto's.

Het eten hier is heerlijk, tot nu toe vooral uit de tajine, stoofpotjes. Vooral gister, rundvlees en pruimen, hmmm, krijg nu alweer trek. Alleen Hassan vertrouwt veel restaurantjes niet, hij denkt dat onze buikjes dat niet aankunnen en wil de groep dan meenemen naar plaatsen waar toeristen komen en gelukkig heeft de hele groep daar moeite mee, dus vanaf nu eten bij de locals, en dan maar hopen dat alles goed komt. En ach paar kilootjes eraf mag altijd, maar dat meen ik natuurlijk niet, want daar hebben we geen tijd voor.
Marie en ik zijn wel zwaar in training, we nemen altijd de trap, liefst in een drafje, hebben gemerkt dat we allebei erg veel energie hebben die af en toe kwijt moet. Wij zijn dan ook de enige twee in de groep die af en toe een rondje rennen over een plein of rond een gebouw. De rest is nogal van fotografie. Wij vinden mooie foto's leuk en dan gaan we weer door met om ons heen kijken, praten met mensen, gewoon beetje lol maken en genieten. Doet de rest uiteraard ook, maar wij veel meer ;-)
Vandaag was de rest nog in het Mausoleum foto's aan het maken, en wij vonden 20 foto's en genieten van de omgeving wel genoeg, dus eruit. Rondje gek gedaan op het plein en toen zag Marie een ingang. Bleek een gevangenis te zijn in vroegere tijden, voor 10 Dirham (1 euro) mochten we naar binnen en dan hebben we gedaan! (Zouden we dit als studiereis kunnen declareren??). Onder het plein was een hele grote ruimte met allerlei pilaren en het schijnt dat daar 40.000 mensen hebben gezeten, ongelovelijk en verschrikkelijk. Na weer boven de grond te zijn, ook de Medina in Meknes bewandeld, leuk om door de straatjes te dwalen.

Volgens mij is dit verhaal het wederom onsamenhangend, ik leer het nooit jongens, sorry.

Oh trouwens, het regent hier best vaak. Maar we gaan ervan uit dat dat nu bijna gebeurd is aangezien we ri woestijn gaan....en daar zal het toch niet regenen? We will see!
Want jullie hebben volgens mij heerlijk weer, hihi, hoe anders dan verwacht. Maar gun het een ieder natuurlijk :-)

We hebben overigens weinig last van opdringerig personen, maar kan ook komen omdat Hassan erbij is. Soms raakt iemand je iets te lang aan en dat voelt heel vervelend, maar ja, dat gebeurt overal wel eens.

Het licht gaat hier uit, denk dat we bijna moeten afsluiten. Hoe attent, Hassan komt ons zo halen. Samira en ik zouden eerst samen ri internetcafe maar dat vond hij geen goed plan, dus heeft hij ons gebracht, en nu komt hij ons weer halen....Allemaal goed bedoeld, maar we moeten even wennen.

We vermaken ons echt heel goed. Leuk hoe Marie en ik het samen kunnen vinden en dat terwijl we elkaar eigenlijk helemaal niet goed kennen buiten het werk om. Maar goed is goed! Komt vast omdat we beide niet zo moeilijk zijn (lach niet Henco). Hoe gaat het met Fenna, mist ze me al? En is ze lief voor jullie?

Tot gauw allemaal!! Oh ja....elke keer als ik weer vertrek besef ik hoeveel fijne mensen ik om me heen heb, dat weet ik altijd, maar dan een beetje extra, bedankt.
En daarom kom ik toch elke keer weer terug (maar nu nog even niet).

Kus Rolien